เที่ยวลืมพาไปหลง “ฤดูเขียว” ที่ บ้านนาต้นจั่น ต.ท่าตึก อ.ศรีสัชนาลัย จ.สุโขทัย ที่นี่คือกลิ่นไอของวิถีชีวิตที่เรียบง่าย
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า เราเห็นรีวิวที่นี่มาได้ซักพักแล้ว เลยอยากมาสัมผัสด้วยตัวเองว่า ทำไมผู้คนถึงกล่าวขานว่าที่นี่มันควรจะมาน้ะเว้ย เราเริ่มออกเดินทางเพื่อพาตัวเองออกไปนอนฟังเสียงธรรมชาติ เอาปอดออกไปฟอก เอาใจออกไปสัมผัสวิถีชีวิตผู้คน แล้วค่อยซึมซับมัน
อย่างที่บอกว่า ที่นี่คือวิถีโฮมสเตย์ชุมชนที่แท้จริง มันเป็นแบบนั้นจริงๆ จากที่เป็นคนชอบเสพโฮมสเตย์อยู่แล้ว เราว่าที่นี่ค่อนข้างจะคงคอนเซฟนั้นเลย เพราะอะไรถึงคิดแบบนั้นอ่ะหรอ มาาาา จะเล่าให้ฟังนะ
วิถีชุมชนที่แท้จริง คือ ชาวบ้านเป็นคนคิดริเริ่มการจัดหมู่บ้านให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยว ร่วมกันทำโฮมสเตย์ ใส่ใจรายละเอียดในทุกๆอย่าง ออกแบบทุกอย่างเอง ร่วมด้วยช่วยกัน สร้างรายได้ให้คนในชุมชนไม่น้อย ที่สำคัญ ที่นี่ไม่มีนายทุนเข้ามาสร้างธุรกิจเลย มันเป็นเรื่องที่ดีมากๆ มันทำให้เราได้เห็นวิถีชีวิตของคนในชุมชนอย่างแท้จริง มันไม่ต้องปรุงแต่ง มันมีความเป็นวิถี มันมีกลิ่นไอของความเป็นจุดเริ่มต้นจริงๆ เราเลือกเก็บและซึมซับวิถีเหล่านี้เข้าไปในต่อมรับรู้ความสุขของเรา แล้วเราก็คิดได้จริงๆแหล่ะ ว่าเดี๋ยวนี้เราจะหาดูอะไรแบบนี้ได้กี่ที่บ้าง มันให้ความรู้สึก “back to basic” มากจริงๆ เอาตัวเองออกไปรับรู้อะไรแบบนี้บ้าง ในโลกตอนนี้ที่มันวุ่นวายและไม่มีวิถี
สุดท้ายจะฝากไว้ว่า ที่แห่งนี้เหมาะกับใครบ้าง
คำตอบ = ทุกเพศ ทุกวัย ที่รักความสงบ อยากพาตัวเองไปพักเงียบๆ อยากเรียนรู้วิถีชีวิต อยากเอาปอดไปฟอด อยากสร้างความเรียบง่ายให้ชีวิต มีโปรแกรมกิจกรรมให้สนุกมากมาย ไปเถอะ เชื่อเรา
จิบกาแฟบนนี้ โคตรฟินเลยเด้อ
คนแปลกหน้า ที่หลงรัก บายศรีสู่ขวัญ
ผ้าทอที่นี่ก็ขึ้นชื่อ ทอใต้ทุนบ้าน เรียบง่ายไปอีก
อยู่ในหมู่บ้าน จะนั่งรถ รึ จะปั่น เลือกเอาตามความชอบ
จะพาไปจุดไฮไลท์ ที่แรก ของที่นี่
ตามมา ตามเรามาาาาา
ทุ่งข้าวสีทอง มองทางไหนก็เขียว สบายตา
ชาวหน้า คือ กระดูกสันหลัง ของคนไทย
มุมถ่ายรูป เยอะแยะ มากมาย แย่งชิงกับคนอื่นหน่อยนะ เย็นๆ คนจะเยอะมาก
ความฟินที่ได้รับ ฟินจริงๆ ฉีกยิ้มมมม
สำรวจหมู่บ้าน ให้ความรู้สึกเหมือน แม่กำปอง มากๆเลยเด้อแต่ที่นี่ไม่มีนายทุนเข้ามาเลย เสพวิถีชีวิตผู้คนได้แบบเต็มๆ
ที่ชอบมากอีกอย่างนึง คือ ดอกไม้เยอะมากๆ แทบทุกบ้านปลูกเรียงราย
ดอกไม้ของข้า เจ้าช่างสวยเกลือเกิน
เชื่อรึยัง ปลูกกันแบบจริงจัง 55555
ยัง ยังไม่เลิกอวดดอกไม้อีก พอแค่นี้ก่อนนะ สวยยยยย 555
บ้านหลังนี้ คือ จุดแชะเช็คอิน เพราะเป็นบ้านหลังที่โดดเด่น สะดุดตา และสวยงามที่สุดใจกลางหมู่บ้าน (บ้านอชิ)กลางคืนเปิดไปสีส้ม สวยงาม ฟินไปอีกแบบนะ บ้านหลังใหญ่เหมาะสำหรับมาเป็นครอบครัวใหญ่มากๆ
มีมุมให้ถ่ายรูปเยอะมาก ชอบมาก
แต่เราไม่ได้พักที่นี่หรอกนะ แวะมาแชะเฉยๆ ด้านหลังเป็นเหมือนทุ่งดอกปอเทือง สีเหลืองๆ กำลังสวยเลยย
คุณเริ่มหลงรักที่นี่บ้างหรือยัง ถ้ายัง เราจะเล่าให้ฟังต่อ
ของดีของที่นี่ อย่าลืมมาชิม ข้าวเปิ๊บ หลายคนคงงง ว่าทำไมชื่อแบบนี้ เปิ๊บ ภาษาเหนือ แปลว่าใหญ่ เค้าใช้แป้งข้าวจ้าวมาทำแล้วห่อพัก หมู ไว้ข้างใน แล้วห่อเหมือนข้าวห่อผัก แป้งแผ่นใหญ่เค้าเรียกว่า ข้าวเปิ๊บนั่นเอง ใข่ก็ใช้การนึ่งเหมือนกันรสชาติเหมือนก๋วยเตี๋ยวนะ ปรุงรสเองตามใจชอบ อร่อยแหะ แป้งนุ่มเหนียว ติดใจมาก
จุดรวมจิตใจของผู้คน เป็นศูนย์เรียนรู้ ลานแสดง ขายสินค้า ของฝาก ของกิน ที่เดียวจบครบเลยแหล่ะ
ผ่ามัดโคลน ขึ้นชื่อของที่นี่ ผ้านุ่ม สีสวย ดีไซน์เอง ทำเอง โดยคนในหมู่บ้าน สวยมาก ดีไซน์เก๋ ราคาไม่แพงด้วย
ตุ้กตาบาโหน เป็นวิถีเก่าแก่ของที่นี่ สืบทอดสู่รุ่นลูก
ยินดีต้อนรับเข้าที่พักของเรา บ้านป้าบุญศรี บ้านหลังสุดท้ายที่ออกไปด้านนอกหมู่บ้าน บ้านหลังเดียวที่เงียบสงบมากๆ ใกล้ชิดธรรมชาติ เรียบง่าย ลืมบอกไป มีห้องอาบน้ำแบบ out door ด้วยนะ นุ่งกระโจมอกกันไปเลยจ้าาาา ชิววว
เราพักที่นี่ เรากินอิ่ม นอนหลับ มีผลไม้ให้กินด้วยเพราะหลังบ้านป้าเป็นสวน ปลูกผลไม้ ต้นไม้ เยอะมากๆ ที่สำคัญ ป้าน่ารัก ใจดี พาเราเที่ยวทุกที่ที่อยากไป
วันนี้เราขอจบที่การแสดงช่วงกลางคืน ร้องเล่นลิเก ฟ้อนรำ เต้น สนุกสนาน เราโชคดีที่มาเจอคณะที่มาดูงานกลุ่มใหญ่ เลยได้มีโอกาสเห็นอะไรที่สมัยนี้ไม่ค่อยมีให้เห็นแล้ว เป็นอะไรที่ back to basic จริงๆ
เช้าวันใหม่ ล้อหมุน 04.30 น. พาไปจุดชมวิว “บ้านห้วยไฮ้” โดยนั่งรถของหมู่บ้านไปจอดตีนเขา เดินขึ้นอีก 850ม. แต่ทางขึ้นนั้น ชันเข่าเกือบชิดอก ตลอดทางพบเจอผลไม้เรียงรายยย
ปล ถ้าจะขึ้นจุดชมวิว เสียค่าใช้จ่ายเพิ่ม บ้านหลังละ 450 บาทนะคะ
สุดท้าย ก็ขึ้นมาถึง เคาะกระบอกไม้ด้วยความภูมิใจ บนนี้อากาศดี
จิบกาแฟ กินมาม่า กับอากาศฟิน วิวดีๆ ไม่รู้จะบรรยายยังไง ที่สำคัญ ตัดกันสดๆ เหลาตะเกียบกันสดๆ จ้าาาา
หมอกจ๋า
มุมนี้ นั่งห้อยขา กินมาม่า มันฟินดีจริงๆ
ขุนเขา บอกเราว่า ขอบคุณที่ขึ้นมาหา
แก้วบ้านป้าบุญศรี ธรรมดาซะที่ไหน แกะสลักมาแบบ เห้ยยย มันมีความน่ารัก ความใส่ใจมากๆ เอากลับบ้านได้เด้ออออ
ขอวางกับคนอื่นด้วยนะ
ขอถ่ายรูปพี่ๆชาวคณะศึกษาดูงาน น่ารัก
รอคอยแสงแรก แต่ฟ้ากันไม่เป็นใจ แต่ยังไงเราก็ไม่เสียใจ ที่เราได้เจอกัน
หางทำไมเหลือแค่นั้นคะลูก
มาถึงตอนนี้ หลงรักรึยังล่ะ ไม่พูดมากละนะ งุ้ยยยยยยย เหมียววว
เราขอบอกไว้ตรงนี้เลย ว่าเราหลงรักที่นี่ มาเถอะ มาเที่ยวกัน แล้วคุณจะรู้ว่าชีวิตจะกลับไปเห็นอะไรที่ใกล้จะสูญหายไปอีกมากมาย เสพวิถีชีวิตที่แท้จริง เพื่อ back to basic อีกครั้ง